Web Analytics Made Easy - Statcounter

ایتنا - یک بررسی جدید نشان می‌دهد که مغناطیس عجیب و اسرارآمیز در نمونه‌ سنگ‌های به‌دست‌آمده از ماه در ماموریت فضایی آپولو، خاستگاه طبیعی دارد.
در دهه ۱۹۸۰، ژئوفیزیکدانانی که سنگ‌‌های ماه را تجزیه‌وتحلیل می‌کردند، از یافتن میدان‌های مغناطیسی بسیار قوی بر روی آن نمونه‌ها شگفت‌زده شدند. میدان مغناطیسی این سنگ‌ها که در جریان ماموریت‌های فضایی آپولو به زمین آورده شده بودند، برخلاف تصور دانشمندان بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چرا که به نظر آن‌ها ماه به‌اندازه کافی بزرگ نیست که بتواند چنین میدانی را تامین کند، چه برسد به اینکه به مدت بیش از ۱.۵ میلیارد سال چنین میدانی را فراهم کرده باشد. دانشمندان از خود پرسیدند پس این نمونه‌های ماه چگونه مغناطیسی شده‌اند؟

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، این معما سبب شد که تعدادی از پژوهشگران به عوامل دیگر مغناطیسی‌کننده مشکوک شوند، ازجمله این احتمال را مطرح کردند که چه بسا خود فضاپیمای آپولو که نمونه‌ها را به زمین آورد، عامل مغناطیسی شدن این سنگ‌ها باشد.

اما اکنون مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که مغناطیس حفظ‌شده در نمونه‌ سنگ‌های ماه، درواقع خاستگاه کاملا طبیعی دارد - و حمل آن در فضاپیما تاثیر قابل‌توجهی بر آن نداشته است.

این نمونه سنگ‌های مغناطیسی‌شده می‌تواند جزئیات بیشتری درباره میدان‌های مغناطیسی سیاره‌ای را روشن کند که برای محافظت از جو یک سیاره اهمیت بسیاری دارند. همچنین دانستن اینکه چنین فضاپیماهایی باعث تغییر در میدان مغناطیسی نمونه‌ها نمی‌شوند نیز برای برنامه‌ریزی ماموریت‌های مشابه آینده مهم است. برای مثال، ناسا اینک برنامه بلندپروازانه‌ای برای گردآوری نمونه‌های سنگ و غبار از مریخ دارد که قرار است برای تجزیه‌وتحلیل به زمین آورده شوند.
 
سونیا تیکو، استادیار ژئوفیزیک در دانشگاه استنفورد و نویسنده اصلی این مقاله، می‌گوید فضاپیمایی که نمونه‌ها را به زمین می‌آورد، اساسا نمی‌تواند روی این سنگ‌ها اثر مغناطیسی بگذارد.

تیکو و همکارانش از جمله جی-این جونگ، برای بررسی این موضوع، هشت نمونه سنگ ماه از چهار ماموریت آپولو را در معرض میدان‌های آهن‌رباهایی قرار دادند که میدان‌های مغناطیسی ‌آن‌ها به‌صورت شبیه‌سازی‌شده، قدرتی برابر همان میدان‌های مغناطیسی فضاپیما ایجاد می‌کردند. بر اساس این بررسی، نمونه‌های یادشده به مدت دو روز – یعنی برابر با همان مدت‌زمان سفر برگشت آپولو از ماه به زمین- در معرض شدت میدان ۵ میلی تسلا قرار گرفتند که این میزان تقریبا ۱۰۰ برابر قوی‌تر از میدان مغناطیسی زمین است.

آن‌ها شاهد این بودند که چگونه «آلودگی مغناطیسی» از بین می‌رود و دریافتند که می‌توان این آلودگی‌های مغناطیسی را به‌راحتی با استفاده از روش‌های رایج از بین برد.

تیکو با اشاره به اینکه بررسی سوابق مغناطیسی این سنگ‌ها در زمین اهمیت بسیاری دارد، افزود که آن‌ها در نظر دارند این کار را با نمونه‌‌ سنگ‌های به‌دست‌آمده از فضا انجام دهند. این پژوهش در مقاله‌ای در ۱۱ اکتبر در مجله «ژئوفیزیکال ریسرچ لترز» منتشر شده است.

منبع: ايتنا

کلیدواژه: میدان مغناطیسی فضا سفر به کره ماه ماموریت فضایی آپولو میدان های مغناطیسی سنگ ها نمونه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۳۳۷۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) رولکس؛ نسخه «چه کسی اهمیت می‌دهد»

کولت (Colette)، یک بوتیک معروف فرانسوی بود که طی همکاری با مد پاریس (Mad Paris)، شرکتی متخصص در زمینه سفارشی سازی ساعت‌های لوکس، نسخه‌ای تولید محدود از ساعت مچی رولکس میلگاس را ارائه کرد.

به گزارش عصر ایران، این پروژه که به نام "نسخه چه کسی اهمیت می‌دهد" (Who Cares Edition) شناخته می‌شد، شامل یک ساعت مچی از جنس فولاد ضد زنگ می‌شد. ویژگی منحصر به فرد این نسخه تولید محدود صفحه‌ای سفید با نوشته آبی رنگ "چه کسی اهمیت می‌دهد، من دیگر دیر کردم" و مجموعه‌ای از اعداد به هم ریخته بود. از دیگر نکات قابل توجه درباره این ساعت استفاده از عقربه ثانیه شمار به شکل یک آذرخش بود.

ساعت مچی رولکس میلگاس در سال ۱۹۵۶ معرفی شد. این مدل نام خود را از واژه لاتین Mille به معنای هزار و Gauss، واحد میدان مغناطیسی وام گرفته است. این ساعت برای پاسخ به خواسته‌های جامعه علمی طراحی شده و می‌تواند در برابر میدان‌های مغناطیسی تا ۱۰۰۰ گاوس مقاومت کند. مقاومت باورنکردنی در برابر تداخلات مغناطیسی که از موتور ساعت محافظت می‌کند، نوآوری اصلی در این مدل است.

رولکس میلگاس با استفاده از فولاد ضد زندگ پولیش خورده ۹۰۴ ال ساخته می‌شود. این آلیاژ در برابر خراش و خوردگی بسیار مقاوم است.

تولید "نسخه چه کسی اهمیت می‌دهد" رولکس میلگاس توسط مد پاریس و کولت به پنج ساعت مچی محدود شد که در زمان عرضه برچسب قیمت ۱۸۲۰۰ دلاری را یدک می‌کشیدند.

دیگر خبرها

  • (تصاویر) رولکس؛ نسخه «چه کسی اهمیت می‌دهد»
  • فضانوردان چینی پس از ۶ ماه به زمین بازگشتند
  • دلیل نمایش ضعیف بلینگام برابر بایرن مشخص شد
  • پیشنهاد عجیب برای اهدای زمین‌های ایران به اتباع
  • آنری: در مورد رئال مادرید، هزاران «اما و اگر» وجود دارد اما آن‌ها کار خودشان را می‌کنند
  • چین خاک سرخ مریخ را به زمین می‌آورد!
  • جنوا و فعال کردن بند خرید 8 میلیون یورویی کُنی دی وینتر از یوونتوس
  • هویت ۷ شهید گمنام مدفون در فارس مشخص شد
  • معمای فرسایش مداری مشتری‌های داغ حل شد
  • پزشک بیرانوند مصاحبه‌اش را تکذیب کرد؛ زمان بازی با تست عملکردی در زمین مشخص می شود!